Stanowisko w sprawie rocznicy czerwca 1976

40 lat temu, w czerwcu 1976, robotnice i robotnicy Radomia, Ursusa i Płocka zaprotestowali przeciwko drastycznej podwyżce cen żywności. Władze wycofały się z podwyżek, ale zareagowały represjami - robotników bito, wyrzucano ich z pracy, skazywano w pokazowych procesach. Odpowiedzią była spontaniczna akcja solidarności z represjonowanymi i pomocy dla nich. We wrześniu 1976 oficjalnie powołano Komitet Obrony Robotników, który stawiał sobie za cel zainicjowanie wszechstronnych form obrony i pomocy.

Czerwiec 1976 był przełomowym momentem w historii PRL. Pierwszy raz rząd wycofał się z zarządzonych przez siebie podwyżek pod wpływem protestów. Pierwszy raz inteligencka opozycja okazała jednoznaczną solidarność z protestującymi robotnikami. Społeczeństwo zaczęło odzyskiwać poczucie godności i wspólnoty. Bez Czerwca 1976 nie byłoby Sierpnia 1980.

Razem wspominamy dziś i składamy hołd prześladowanym robotnicom i robotnikom, jak również działaczkom i działaczom, którzy wystąpili w ich obronie. Historia Komitetu Obrony Robotników świadczy, że protest przeciwko łamiącej demokrację władzy musi być powiązany z troską i solidarnością wobec najsłabszych grup społecznych. Tylko taki protest może być rzeczywiście skuteczny.

Stanowisko przyjęte przez Radę Krajową 17 czerwca 2016