21.06.2018

Karta Rodziny

Wstęp

Napisaliśmy Kartę Rodziny, bo uważamy że polityka rodzinna powinna być jednym z najważniejszych filarów polityki społecznej. Pojęcie polityki rodzinnej jest bardzo szerokie i obejmuje zagadnienia związane w szczególności ze zdrowiem, opieką, wychowaniem, edukacją, przemocą, niepełnosprawnością, czy problemami osób starszych lub z różnych powodów niesamodzielnych. W niniejszym dokumencie skupiliśmy się jednak na tematyce dotyczącej dzieci, a co za tym idzie zajmujemy się rodziną, którą rozumiemy jako rodziców i opiekunów (również tej samej płci) wychowujących i opiekujących się dziećmi własnymi, przysposobionymi lub powierzonymi im w ramach pieczy zastępczej.

W Karcie staraliśmy się zawrzeć nasze propozycje odnoszące się do wszystkich najważniejszych aspektów funkcjonowania współczesnej rodziny, dla których istotne znaczenie ma rola państwa i społeczeństwa. Dlatego też poruszyliśmy kwestie takie jak świadczenia finansowe, instytucjonalne wsparcie opieki i wychowania, praca rodziców, alimentacja, piecza zastępcza, przeciwdziałanie przemocy oraz równość małżeństw i rodzin.

I. Świadczenia socjalne

Naszym celem jest reforma systemu zapewniająca odpowiedni dostęp do świadczeń, bez stygmatyzacji i nadmiernej komplikacji.

Uważamy, że świadczenie wychowawcze powinno być powszechne. Rozwiązanie takie jest sprawiedliwe, a przy tym generuje niższe koszty obsługi. Jednakowe traktowanie potrzeb wszystkich dzieci zostanie zrównoważone progresywnym systemem podatkowym, w którym osoby prawne i fizyczne osiągające wyższe dochody płacą odpowiednio wysokie podatki przyczyniając się do realizacji założeń polityki rodzinnej

Odejdziemy od skomplikowanego, niesprawiedliwego, uciążliwego i stwarzającego pole do nadużyć sposobu przyznawania świadczeń rodzinnych w oparciu o dochód z poprzedniego roku. Zlikwidujemy ulgi podatkowe na dzieci i zasiłek rodzinny wraz z licznymi, lecz niskimi dodatkami. W zamian za to stworzymy prosty, przejrzysty, efektywny, sprawiedliwy i zapewniający równe traktowanie system świadczeń dla rodzin wychowujących dzieci oraz dla młodzieży uczącej się, uwzględniający szczególne potrzeby osób z niepełnosprawnościami oraz rodzin znajdujących się w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej.

Nasze propozycje:

A.Powszechne świadczenia

Wprowadzimy powszechne świadczenie wychowawcze przyznawane na każde dziecko. Świadczenie to będzie waloryzowane wraz ze wzrostem kosztów utrzymania.
Zachowamy jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia dziecka w wysokości dwukrotności świadczenia wychowawczego, która będzie przyznawana bez względu na dochód.
Wprowadzimy świadczenie w wysokości równej dwukrotności świadczenia wychowawczego, przysługujące bez względu na dochód rodziny młodzieży w wieku od 18 do 25 lat

B. Świadczenia warunkowe

Utrzymamy świadczenie rodzicielskie przyznawane w pierwszym roku życia dziecka osobom nieposiadającym prawa do zasiłku macierzyńskiego.
Przypiszemy świadczenia do dziecka - świadczenia powszechne przyznawane na jednolitych zasadach również dla dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej.

C. Świadczenia z tytułu niepełnosprawności:

Zwiększymy wysokość zasiłku pielęgnacyjnego przyznawanego rodzicom dzieci z niepełnosprawnościami do wysokości równej świadczeniu wychowawczemu.
Zachowamy świadczenie pielęgnacyjne, które będzie równe minimalnemu wynagrodzeniu za pracę oraz będzie przysługiwało również wszystkim osobom, którym przysługuje obecnie specjalny zasiłek opiekuńczy lub zasiłek dla opiekuna bez względu na to, czy spełniają kryterium dochodowe.

D. Wsparcie dla osób w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej:

Dopasujemy kryteria dochodowe obowiązujące w ustawie o pomocy społecznej do wysokości odpowiadającej rzeczywistym kosztom utrzymania osób samotnych oraz rodzin.
Wprowadzimy stuprocentowe finansowanie zasiłków okresowych z budżetu państwa.

E. Podatki

Zniesiemy całkowicie podatek VAT na akcesoria niemowlęce i dziecięce, książki i czasopisma dla dzieci oraz podręczniki.

II. Opieka nad dzieckiem

Jako partia Razem uważamy, że państwo powinno zabezpieczać realizację usług opiekuńczych dla obywatelek i obywateli. Zapewnienie właściwej opieki osobom, które jej potrzebują, powinno być zadaniem nie tylko bliższej i dalszej rodziny, ale także profesjonalnych instytucji publicznych. Dlatego też opowiadamy się za rozbudową sieci publicznych placówek opiekuńczych, którymi w przypadku dzieci są przede wszystkim żłobki i przedszkola. Zasobność portfela nie powinna decydować o realizacji podstawowych potrzeb życiowych. Uznajemy ważną rolę organizacji pozarządowych w tym obszarze, ale ich rola nie może polegać na łataniu dziur systemowych. Przy zapewnieniu stabilnego i dobrze funkcjonującego systemu placówek publicznych, w którym organizacje pozarządowe traktowane są partnersko, organizacje te, zwolnione z konieczności realizacji zadań państwa i samorządu, zyskają większą swobodę.

Nasze propozycje:

A. Zdrowie

Zapewnimy kompleksową opiekę nad kobietą w ciąży - dostęp do ochrony zdrowia, ginekologa (min. jedna zaplanowana wizyta w każdym trymeście ciąży na którą przysługuje cały dzień wolny od pracy dla obojga rodziców), badań prenatalnych, realną współpracę na linii ginekolog - położna już w czasie ciąży. Zagwarantujemy przestrzeganie wysokich standardów opieki okołoporodowej uwzględniających potrzeby i podmiotowość kobiet oraz, za zgodą rodzącej, prawo ojca do uczestniczenia w całym porodzie, a także prawo rodzącej do tego, żeby w porodzie towarzyszyła jej wskazana przez nią osoba.
Zapewnimy swobodny dostęp do badań ginekologicznych w każdym wieku (ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży), od ukończenia 15 r. ż. bez konieczności udziału dorosłych opiekunów.
Wprowadzimy darmowe szkoły rodzenia i nauki opieki nad noworodkiem i niemowlęciem dla wszystkich przy przychodniach i szpitalach.
Zagwarantujemy wszystkim zainteresowanym matkom dostęp do porad laktacyjnych i opieki psychologicznej przy każdym oddziale położniczym.
Rozszerzymy znacznie kalendarz szczepień obowiązkowych, będziemy prowadzić akcje informacyjne na temat szczepień i wprowadzimy skuteczne metody egzekwowania obowiązku szczepień.
Nadamy uprawnienia przedszkolnym i szkolnym wychowawcom/wychowawczyniom oraz higienistom/higienistkom szkolnym do podejmowania decyzji zdrowotnych: realizacji wizyt lekarskich, szczepień, leczenia stomatologicznego, prowadzenia leczenia ambulatoryjnego/rehabilitacyjnego niepełnoletnich podopiecznych, z powiadomieniem opiekunów prawnych w sytuacji, badań profilaktycznych przeprowadzanych w szkole przeznaczonych dla dziewcząt i chłopców, w tym również związanych ze zdrowiem reprodukcyjnym, jeżeli zdrowie dziecka tego wymaga, a opiekunowie prawni nie realizują tych działań.

B. Opieka

Uważamy, że żłobki oraz przedszkola publiczne powinny być dostępne dla każdego potrzebującego opieki dziecka - jeden żłobek publiczny powinien przypadać na minimum cztery tysiące i jedno przedszkole publiczne na jeden tysiąc mieszkańców oraz powinien zostać zapewniony transport do tych placówek.
Wprowadzimy oddziały przedszkolne z maksymalnie 15 dzieci (obecnie - 25), żłobkowe maksymalnie 5 dzieci na jedną opiekunkę/opiekuna. W przypadku grup integracyjnych - z dziećmi z niepełnosprawnościami - grupę powinna wspomagać osoba z odpowiednim wykształceniem.
Wprowadzimy zasadę, że żłobki i przedszkola będą otwarte 12 godzin na dobę ze względu na różne godziny pracy rodziców, opiekunek/opiekunów, z uwzględnieniem przestrzegania czasu pracy nauczycieli/ek zawartego w karcie nauczyciela i innych przepisach określających długość pracy nauczycielki przedszkola/opiekunki w żłobku.
W sytuacjach, w których zorganizowanie opieki żłobkowej jest trudne lub niemożliwe, wprowadzimy możliwość opieki w finansowanych przez państwo mini-żłobkach prowadzonych przez osoby indywidualne po odpowiednim przeszkoleniu, które będą mogły mieć pod opieką do 4 dzieci w wieku do 4 lat.
Zwiększymy wynagrodzenie pracownic/pracowników przedszkoli i żłobków.
Wprowadzimy darmowe posiłki, w tym jeden ciepły posiłek dla wszystkich dzieci w szkołach i przedszkolach.
Wprowadzimy wyprawkę dla niemowląt w stylu fińskim, tj. materiałowej, nie pieniężnej (zamiast bądź obok becikowego).

C. Edukacja

Wprowadzimy obowiązek przedszkolny od 4. roku życia - minimum 4 godziny dziennie, aby zapewnić możliwość wyrównywania szans rozwojowych i edukacyjnych (także jako element polityki integracyjnej).
Zapewnimy wszystkim uczniom podręczniki zgodne ze świecką podstawą programową oraz przybory szkolne w formie wyprawki.
Umożliwimy dzieciom nieodpłatny pobyt w świetlicach szkolnych czynnych 12 godzin na dobę ze względu na różne godziny pracy rodziców, opiekunek/opiekunów, z uwzględnieniem czasu pracy nauczycieli zawartego w przepisach.
Zorganizujemy bezpłatny i realizowany przez samorządy dowóz do szkół w godzinach dopasowanych do zajęć szkolnych (zarówno obowiązkowych, jak i pozalekcyjnych). W przypadku uczniów szkół ponadpodstawowych możliwość nieodpłatnego zamieszkania w internacie.
Wprowadzimy zasadę finansowania z funduszy publicznych wycieczek szkolnych, wyjść do instytucji kultury oraz tzw. “zielonych szkół” w celu zapobieżenia zjawisku wykluczenia i dyskryminacji z powodów ekonomicznych.
Doprowadzimy do zaprzestania organizowania przez szkoły publiczne tych wycieczek do miejsc kultu religijnego, które mają charakter wyznaniowy, a także innych przedsięwzięć o takim charakterze w celu zapobieżenia zjawisku wykluczenia i dyskryminacji z powodów światopoglądowych bądź kulturowych.
Zapewnimy dostęp do darmowych przejazdów środkami komunikacji miejskiej oraz pociągami do zakończenia szkoły podstawowej, dla dzieci i młodzieży starszej do zakończenia edukacji wysokość opłaty za bilety nie powinna przekraczać 50% ceny normalnego biletu.

III. Praca rodziców

Naszym celem jest ułatwienie łączenia życia rodzinnego z zawodowym. Widzimy potrzebę zmiany sytuacji, w której osoby zatrudnione zmuszone są spychać życie rodzinne na drugi plan lub w ogóle rezygnować z niego pod presją rynku pracy. Zmniejszenie wymiaru czasu pracy wpłynie pozytywnie na stan zdrowia i możliwości opiekuńczo-wychowawcze wszystkich osób zatrudnionych.

Nasze propozycje:

Wprowadzimy urlop rodzicielski w łącznym wymiarze 480 dni dla obojga rodziców po urodzeniu się dziecka lub po adopcji; osoby wychowujące dzieci bez udziału drugiego rodzica będą miały możliwość przekazania części urlopu innej osobie z rodziny.
Zakładamy, że urlop rodzicielski będzie płatny w wysokości 80% w całym okresie jego trwania, niezależnie od wcześniejszych podziałów (czy tylko macierzyński i ewentualnie rodzicielski w całości lub częściach czy od razu decyzja, co do wzięcia całości) – pozwoli to większej liczbie mężczyzn podjąć decyzję o wzięciu części urlopu, a kobietom da komfort psychiczny, że finansowo nie stracą aż tak wiele. Urlop macierzyński, tj. 20 tygodni pozostanie płatny w 100% - z 14 tygodniami do wykorzystania tylko przez biologiczną lub adopcyjną matkę dziecka (dzieci). W przypadku gdy dziecko ma tylko ojca/ojców, urlop macierzyński ww. wymiarze przechodzi na niego/jednego z nich.
Skrócimy minimalny okres wzięcia urlopu rodzicielskiego do 2 tygodni (z obecnych 8).
Proponujemy, by urlop rodzicielski był do wykorzystania w maksymalnym okresie do 6 roku życia, w przypadku decyzji rodziców o równoczesnym urlopie, w wymiarze 34 tygodni.
Wydłużymy okres urlopu ojcowskiego od razu do 4 tygodni 100% płatnych, a docelowo (po kilku latach wydłużania stopniowo) do 12 tygodni 100%, przy czym maksymalnie połowa tego okresu (najpierw 2, ostatecznie 6 tygodni) mogłoby być wykorzystana wspólnie z partnerką w ramach innych urlopów (macierzyńskiego/rodzicielskiego). Pozostała część – w min. 2 tygodniowych okresach musiała być wykorzystana samodzielnie, inaczej by przepadała.
Zakładamy, że urlop ojcowski mógłby być również wykorzystany maksymalnie do ukończenia przez dziecko 6 roku życia.
Zapewnimy kodeksową ochronę miejsca pracy obojga przyszłych rodziców, nie tylko kobiety w ciąży.
Umożliwimy rodzicom powrót do pracy po urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze godzin aż do momentu ukończenia przez dziecko 6 roku życia.
Zwiększymy liczbę dni wolnych na opiekę nad dzieckiem do dwóch na każdego rodzica/opiekuna, wprowadzimy te same uprawnienia (w tym dotyczących nadgodzin) dla obojga rodziców.
Wprowadzimy zobowiązanie do utworzenia zakładowego żłobka i przedszkola przez dużych pracodawców,tj. takich, którzy zatrudniają min. 250 osób.

IV. Alimentacja dzieci

Partia Razem stoi na stanowisku, że podstawę utrzymania i wychowania każdego dziecka, niezależnie od stanu cywilnego, statusu majątkowego oraz sytuacji życiowej jego rodziców (opiekunów) powinno finansować społeczeństwo poprzez system bezpłatnych świadczeń opiekuńczo-wychowawczych oraz dostarczanie rodzicom środków finansowych na utrzymanie dziecka. Uznajemy także za konieczne umożliwienie uzyskania od rodziców nie wychowujących swoich dzieci alimentów, czyli środków, które zapewniają dziecku standard życia, na jaki stać jego rodziców. Dlatego proponujemy również wsparcie dla osób wychowujących samotnie dzieci poprzez ułatwienie dochodzenia i ściągania alimentów.

Nasze propozycje:

Przeniesiemy rozpatrywanie spraw rozwodowych do sądów rejonowych i obniżymy koszty wpisu sądowego do 100 zł.
Wesprzemy rodziców sprawujących opiekę w sprawach dotyczących alimentów poprzez możliwość skorzystania z darmowej pomocy prawnej, w tym reprezentacji przed sądem przez profesjonalnego pełnomocnika.
Podejmiemy działania mające na celu usprawnienie i przyspieszenie procesu uzyskiwania alimentów oraz aktualizowania ich wysokości poprzez mediacje.
Stworzymy warunki do powszechnego stosowania wobec rodziców uporczywie uchylających się od obowiązku alimentacyjnego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, umożliwiającego legalną pracę, z wynagrodzenia za którą regulowane byłyby zobowiązania alimentacyjne.
Wprowadzimy zasadę ściągania alimentów przez komorników skarbowych z urzędu w wypadku braku dostarczenia dowodu ich opłaty właściwemu urzędowi skarbowemu, a w przypadku bezskutecznej egzekucji wypłatę świadczenia z funduszu alimentacyjnego w terminie 30 dni.
Mając na uwadze fakt, że szybka i skuteczna egzekucja alimentów leży również w interesie samych dłużników, będziemy zapobiegać powstawaniu „niespłacalnych” długów alimentacyjnych. Ich narastanie sprzyja bowiem marginalizacji społecznej i zawodowej, wiąże się ze zjawiskiem poszukiwania źródeł dochodów w szarej strefie, emigracją czy utratą kontaktów z dziećmi.
Zniesiemy kryterium dochodowe warunkujące prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Aby nie finansować ze środków publicznych odmiennego traktowania dzieci rodziców o różnym statusie majątkowym, ujednolicimy wysokość świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Będzie ono równe różnicy między połową wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę a kwotą powszechnego świadczenia wychowawczego. W przypadku zasądzenia alimentów niższych od świadczenia z funduszu alimentacyjnego, nadwyżka będzie wypłacana bezwarunkowo i nie będzie obciążała rodzica zobowiązanego do alimentacji. Świadczenie z funduszu alimentacyjnego będzie przysługiwało również na dziecko, którego rodzic nie żyje, ojciec jest nieznany lub kiedy powództwo o alimenty zostało oddalone.

V. Piecza zastępcza i adopcja

Dobro dziecka jest dla nas wartością nadrzędną. Ponieważ rodzinę uważamy za najlepsze środowisko do rozwoju dziecka, chcemy ją wspierać w pełnieniu funkcji opiekuńczo-wychowawczych.

Miarą skuteczności polityki społecznej w zakresie pomocy rodzinie będzie: zmniejszająca się liczba rodzin potrzebujących pomocy oraz zmniejszająca się liczba dzieci w placówkach instytucjonalnych (na rzecz rodzin zastępczych zarówno zawodowych jak i niezawodowych).

Chcielibyśmy również zwrócić uwagę na zagadnienie tzw. "okien życia" jako wadliwego rozwiązania, wyrządzającego szkody matce i dziecku. Godzi ono w dobro dziecka poprzez uniemożliwienie mu poznania własnych rodziców, narusza prawo matki do zmiany decyzji oraz stwarza ryzyko uprowadzenia i przekazywania dzieci do instytucji wyznaniowych bez woli i wiedzy rodziców.

Nasze propozycje:

System pieczy zastępczej oprzemy na rodzinach zastępczych spokrewnionych i niespokrewnionych oraz rodzinnych domach dziecka.
Będziemy bezwzględnie przestrzegać zasady, że prawa i dobro dziecka mają pierwszeństwo względem interesów jego rodziny. Rodziny w których wystąpiły problemy będą pod opieką wskazanych do tego instytucji aż do czasu uzyskania pełnoletności dzieci
Zwiększymy zatrudnienie i podniesiemy wynagrodzenie dla pracownic/pracowników socjalnych. asystentek/asystentów rodzin, kuratorów rodzinnych oraz w szczególności świadczeń dla niespokrewnionych rodzin zastępczych.
Wprowadzimy godne wynagrodzenie, prawa pracownicze i emerytalne dla zawodowych rodzin zastępczych.
Poprawimy warunki bytowe w placówkach interwencyjnych, bezwzględne będziemy egzekwować zachowanie praw człowieka i praw dziecka w policyjnych izbach dziecka oraz skrócimy czas przebywania dziecka w tych placówkach.
Rozszerzymy program mieszkań chronionych, wsparcia zawodowego i psychologicznego dla osób usamodzielniających się.
Odtworzymy sieć państwowych, świeckich ośrodków adopcyjnych.
Zamkniemy "okna życia" jako rozwiązanie niekonstytucyjne i naruszające dobro dziecka oraz prawa matki. W zamian za to wprowadzimy instytucję "porodu anonimowego"

VI. Przeciwdziałanie przemocy

A. Przemoc w rodzinie

Naszym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i bezpłatnego wsparcia psychologicznego, materialnego, prawnego i społecznego ofiarom przemocy w rodzinie. Zamierzamy stworzyć merytoryczny program korekcyjno-edukacyjny dla osób stosujących przemoc, którego obecnie właściwie nie ma.

Obecnie funkcjonuje mało skuteczna procedura Niebieskiej Karty, bowiem brak jest terapii dla osób doświadczających przemocy i sprawców, brak dostatecznej liczby miejsc w domach pomocy dla ofiar, sądy nie stosują możliwości eksmitowania z mieszkania sprawcy przemocy, masowo wydawane są wyroki w zawieszeniu za znęcanie się nad rodziną, brak jest realnej ochrony osób doświadczających przemocy przed sprawcą. Naszym celem jest zmiana tego stanu rzeczy.

Obowiązująca Ustawa o Przeciwdziałaniu Przemocy w Rodzinie z dnia 29 lipca 2005 roku pomija całkowicie aspekt przemocy ekonomicznej. Prowadzone kampanie edukacyjne skupiają się niemal wyłącznie na przemocy fizycznej, pomijając przemoc psychiczną, seksualną, oraz wspomnianą ekonomiczną. Mimo istniejącego obowiązku tworzenia programów przeciwdziałania przemocy przez samorządy nie wszystkie gminy wywiązują się z tego obowiązku, albowiem nie istnieją zalecenia i wytyczne centralnego resortu jak takie programy powinny wyglądać. Skutek jest taki, że są powiaty, w których ani osoby doświadczające przemocy ani sprawcy nie mogą uczestniczyć w takich programach. Brak też jest odpowiedniego nadzoru nad przygotowaniem i wprowadzeniem w życie odpowiednich programów naprawczych.

Nasze propozycje:

Zwiększymy radykalnie środki przeznaczone na walkę z przemocą w rodzinie oraz stworzenie odpowiedniej liczby ośrodków interwencji kryzysowej dostępnych przez całą dobę dla osób dotkniętych przemocą domową.
Wprowadzimy edukację równościową i antyprzemocową na wszystkich stopniach edukacji. Wprowadzimy do podstawy programowej, począwszy od przedszkola do zakończenia szkoły średniej, obowiązkowe do realizacji zagadnienia odnoszące się wprost do praw dziecka, rodzajach przemocy i sposobach radzenia sobie z nią.
Wprowadzimy obowiązkowe programy korekcyjne dla osób stosujących przemoc. Będziemy skutecznie egzekwować od osób stosujących przemoc ich udział w procedurze Niebieskiej Karty, także w zakresie działań edukacyjnych i terapeutycznych.
Przeprowadzimy szeroko zakrojony program ogólnopolski informujący o rodzajach przemocy (fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna).
Zwiększymy budżety samorządów w celu organizowania szkoleń dla specjalistów, którzy pracować będą z osobami doświadczającymi przemocy i sprawcami/sprawczyniami przemocy (psychologowie, terapeuci uzależnień, prawnicy, sędziowie). Będziemy prowadzić ustawiczną edukację antyprzemocową pracowników/pracowniczek socjalnych, osób pracujących w służbie zdrowia, placówkach oświatowych oraz policjantek/policjantów, prokuratorek/prokuratorów i sędziów.
Dostosujemy obowiązujące procedury do złożoności i różnorodności sytuacji, w których zachodzi podejrzenie stosowania przemocy w rodzinie. Umożliwi to w przypadkach bezpośredniego zagrożenia przemocą podejmowanie szybkich i adekwatnych do bieżącej sytuacji działań zanim zostanie realnie wdrożona procedura Niebieskiej Karty. Pozwoli również na wnikliwą analizę sytuacji i uniknięcie natychmiastowego wszczynania procedury NK, kiedy okazuje się to nieuzasadnione.
Wprowadzimy wynagrodzenie za pracę w zespołach interdyscyplinarnych i grupach roboczych oraz zorganizowanie ich finansowania i funkcjonowania na wzór komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.
Wprowadzimy wytyczne, według których domyślną metodą postępowania w sytuacji stwierdzenia przemocy w rodzinie jest izolowanie osoby stosującej przemoc poprzez przymus opuszczenia aktualnego miejsca zamieszkania i zapewnienie czasowo innego miejsca pobytu.
Zapewnimy pełną pomoc psychologiczną osobom doświadczającym przemocy, w tym dostęp do terapii grupowej oraz w zakresie psychologii dziecięcej, a także do doradztwa prawnego i zawodowego.
Zwiększymy ilość placówek specjalistycznych dla osób doświadczających przemocy, w których osoby te będą mogły skorzystać z poradnictwa psychologicznego, prawnego, medycznego, zawodowego, socjalnego.
Stworzymy w powiatach obowiązkowy, adekwatny do liczby mieszkańców powiatu, zasób mieszkań chronionych dla ofiar przemocy.
Uwzględnimy jako przemoc w rodzinie sytuacje, kiedy osoba stosująca przemoc wobec zwierząt działa w ten sposób wyraźnie na szkodę osoby doświadczającej przemocy - współmałżonka, partnera, dziecka, rodzica.
Skończymy z sytuacjami, w których w ramach zapobiegania przemocy i jej skutkom, wbrew woli osób doświadczających przemocy oddziela się je od zwierząt domowych, z którymi są związane.

B. Przemoc związana z alkoholem

Przemoc w rodzinie wiążę się często z nadużywaniem alkoholu. W roku 2016 odnotowanych zostało 91789 przypadków przemocy w rodzinie, z czego 46537 to akty przemocy dokonane pod wpływem alkoholu. „Szara strefa” szacowana jest na co najmniej drugie tyle. Raport NIK (27/04/2016) stwierdza, że procedura zobowiązania osób uzależnionych od alkoholu do leczenia odwykowego nie funkcjonuje sprawnie i nie wspomaga skutecznie rozwiązywania problemów alkoholowych w Polsce. Większość zobowiązanych (ponad 60 proc.) nie stawia się na leczenie. 30 proc. osób przyjętych na obowiązkową terapię (na poziomie podstawowym) nie kończy jej. Połowa zobowiązanych jest ponownie kierowana na przymusowe leczenie. Część z nich (48 proc.) trafia tam wielokrotnie. Komisja NIK stwierdziła również, że gminne komisje przyjęły, że istotą ich działalności jest motywowanie zgłoszonych osób do dobrowolnego leczenia odwykowego. Jednak zaledwie w 1/3 badanych komisji były osoby będące specjalistami z zakresu psychoterapii uzależnień.

Nasze propozycje:

Proponujemy przeprowadzenie reformy gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, tak aby zasiadali w nich przede wszystkim profesjonaliści.

VII. Równość małżeństw i rodzin

Postulujemy wprowadzenie pełnej równości rodzin.

Nasze propozycje:

Wprowadzimy związki partnerskie i pełną równość małżeńską niezależnie od orientacji seksualnej i tożsamości płciowej małżonków.
Doprowadzimy do zniesienia dyskryminacji osób LGBT w kwestiach związanych z rodzicielstwem m.in. wprowadzenie prawnej możliwości uznania za rodziców dziecka dwóch osób tej dowolnej płci oraz umożliwienie adopcji dzieci.

Zakończenie i podsumowanie

Pragniemy również podkreślić, że kluczowe znaczenie dla mądrego i skutecznego wspierania rodziny przez państwo i samorząd lokalny ma istnienie sprawnych, dobrze zorganizowanych instytucji. Administracja różnych szczebli, placówki edukacyjne, opiekuńcze i wychowawcze, ośrodki pomocy społecznej, sądy rodzinne, policja oraz służba zdrowia muszą mieć zapewnione odpowiednie finansowanie i bazę lokalową, a także zadania i kompetencje przydzielone w sposób jasny, uwzględniający całościowe funkcjonowanie systemu wsparcia. Za nie mniej ważne uważamy docenienie pracy związanej ze wspieraniem rodziny, tak aby zawody w tej sferze były wykonywane przez osoby kompetentne i dobrze wykształcone, zatrudnione na uczciwych zasadach i godnie wynagradzane.